Aleksandra Kubiak (ur. 1978, mieszka w Zielonej Górze)
Artystką wizualna, autorka performansów, filmów, form przestrzennych. Ukończyła Instytut Sztuk Pięknych Uniwersytetu Zielonogórskiego, gdzie obecnie prowadzi własną pracownię Działań Performatywnych i Multimedialnych. Tytuł doktora obroniła na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W swoich performansach, filmach, obiektach i działaniach teatralnych często odnosi się do skomplikowanych i traumatycznych wątków autobiograficznych.
One są szczególne. Błyszczą, 2022, film, dzięki uprzejmości artystki
Zdjęcia: Krzysztof Gawałkiewicz, Błażej Stachewicz
Film prezentowany podczas Biennale składa się z trzech organizowanych przez Kubiak w szerokiej perspektywie czasowej przyjęć z udziałem kobiet – zaproszonych do udziału koleżanek, współpracowniczek i przedstawicielek publiczności. U podstawy pracy leży przekonanie, że funkcjonowanie w kobiecej społeczności daje wsparcie w przepracowaniu własnych lęków i traum. Pierwsze z przyjęć dotyczy przejścia artystki z roli dziecka do roli kobiety i matki, kolejne – wypowiedzenia na głos własnych sekretów. Tryptyk kończy spotkanie, podczas którego zaproszonym kobietom towarzyszy postać ojca artystki w formie lalki.
Dla nich, 2022, druk na tkaninie poliestrowej, dzięki uprzejmości artystki i MÓZG FOUNDATION
Tekst zapisany na tkaninie odwołuje się do poematu autorstwa artystki, który był punktem wyjścia dla filmu „Żyj głuptasie!”. W przestrzeni publicznej zyskuje wymiar polityczny. Pyta o kształt wspólnoty, która nie jest już wynikiem narodowego, lokalnego biologicznego lub rodzinnego powinowactwa, lecz może być wynikiem dojrzałego wyboru.
*opracowano na podstawie tekstu Anny Mituś (www.festiwal.mozg.pl)
Miejsca
Fundacja Salony, ul. Fabryczna 13b
Galeria Biblioteki Uniwersyteckiej, al. Wojska Polskiego 71