Gabriele Stötzer

(ur. 1953, mieszka w Erfurcie)

Artystka wizualna. Zajmuje się fotografią, filmem, malarstwem i performansem. Autorka książek i tkanin, tworzy też ceramikę. W latach 70. studiowała w kolegium nauczycielskim w Erfurcie, z którego została relegowana z powodów politycznych. Aktywna działaczka ruchu opozycyjnego w NRD. Na Uniwersytecie w Erfurcie prowadzi dziś zajęcia ze sztuki feministycznej.

Linie ciała II, 1983, cykl fotografii, dzięki uprzejmości artystki i Galerii Monopol, Warszawa

Ogon (Wieszak), 1982/1983, cykl fotografii, dzięki uprzejmości artystki i Galerii Monopol, Warszawa

Ogon (pióra), 1982, cykl fotografii, dzięki uprzejmości artystki i Galerii Monopol, Warszawa

Bez tytułu, 1985, cykl fotografii, dzięki uprzejmości artystki i Galerii Monopol, Warszawa

Bez tytułu, 1993, komplet pościeli, poszewka na pościel i dwie poduszki, ręcznie malowany jedwab, dzięki uprzejmości artystki i Galerii Monopol, Warszawa

Różczka, 1995, ceramika, dzięki uprzejmości artystki i Galerii Monopol, Warszawa

W pracach Stötzer wybrzmiewa silnie temat pozycji społecznej kobiet w NRD. Autorka porusza wątki związane z ciałem, odczuwaniem przyjemności poprzez doświadczenia cielesne, praktyki seksualne. W wielu pracach dotyka kwestii poszukiwania tożsamości kulturowej, jak w przypadku serii fotografii Schwanz interpretującej przez modelkę za pomocą atrybutów w postaci pióra czy wieszaka znaczenie niemieckiego słowa „schwanz” rozumianego jako kucyk, ogon lub penis. Poprzez praktykę wchodzenia w role, przebierania się, zabawę w „zakrywanie – odkrywanie”, artystka ciało kobiety stawia w pozycji uprzywilejowanej, otwartej na doznania. Sięga też po repertuar antycznych symboli i hieroglifów, bawiąc się słowem i znakiem (pościel). Prezentację dopełnia ceramiczna Różdżka jako narzędzie kreacji świata w ramach wspólnoty.

Miejsce

Back ↵