(ur. 1985, mieszka we Wrocławiu)Absolwent malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Tworzy oniryczne obrazy poświęcone zbiorowej nieświadomości ludzi epoki późnego kapitalizmu i katastrofy klimatycznej. Punktem wyjścia dla jego prac są osobiste niepokoje i przeżycia, będące reakcją na niszczenie życia na Ziemi, wyzysk i poczucie wyobcowania.
Z cyklu Nowa Atlantyda, 2016, olej, płótno:
Zielone ciało, kolekcja Galerii Bielskiej BWA
Nowa Atlantyda, dzięki uprzejmości artysty
Beztroska, dzięki uprzejmości artysty
Refleksy, kolekcja Danuty Chałat
Cykl podejmuje temat fantazji i lęków związanych ze światem przyszłości. Jest jednocześnie pożegnaniem z samobójczym gatunkiem ludzkim. W zatopionych resztkach cywilizacji dominują gigantyczne meduzy gatunku Turritopsis nutricula, zwane hydromeduzami. Zwierzęta te mają niezwykłą, wzbudzającą zainteresowanie biologów i genetyków zdolność do powracania po osiągnięciu fazy dojrzałości płciowej do stadium niedojrzałego płciowo hydropolipa. Proces ten może powtarzać się w nieskończoność, co oznaczałoby, że hydromeduza jest potencjalnie nieśmiertelna. Meduzy są ponadto jednymi z najdłużej istniejących zwierząt na Ziemi. Choć w przeciwieństwie do człowieka nie posiadają mózgów, potrafią doskonale dostosować się do ocieplającego się w wyniku jego działalności klimatu.
fot. Refleksy, 2016, dzięki uprzejmości artysty i Danuty Chałat
Miejsce:
Muzeum Ziemi Lubuskiej, Al. Niepodległości 15