Emeline Depas
Wystawa rozgrywa się w kilku lokalizacjach, przez co może przywoływać skojarzenia z ekspozycjami z przeszłości, takimi jak Chambres d’amis (1986), która odbyła się w blisko sześćdziesięciu przestrzeniach prywatnych: mieszkaniach, sypialniach, przedpokojach, ogrodach i garażach. Zgodnie z koncepcją jej kuratora Jana Hoeta jego rozparcelowana ekspozycja miała „unikać” instytucjonalnych wnętrz — zresztą docelowe muzeum, którego był dyrektorem, czyli Stedelijk Museum voor Actuele Kunst (S.M.A.K) w Gandawie było wówczas w trakcie budowy — i rozmywać podział na publiczne i prywatne. Jedną z eksponowanych na wystawie prac była instalacja Jefa Geysa (1934–2018). Artysta pokazał sześć par drzwi z hasłami Rewolucji Francuskiej, „równość”, „braterstwo” i „wolność”, które zapisał w trzech oficjalnych językach Belgii — niemieckim, francuskim i flamandzkim. Zamiast uładzonych wnętrz należących do klasy średniej, które miał do dyspozycji, wyszedł z pomysłem pokazania swojej pracy w skromnych przestrzeniach prywatnych będących miejscem do życia osób w trudnej sytuacji ekonomicznej. Proces tworzenia instalacji stał się też okazją do poznania mieszkańców.
Emeline Depas transformuje pomysł Geysa i umieszcza hasła (tym razem po polsku, ukraińsku i niemiecku) w obcym miejscu, by sprawdzić, jakiego znaczenia nabiorą w nowej sytuacji. Artystka często wykorzystuje w swoich realizacjach przestrzennych techniki tradycyjnego rysunku i jego cyfrowych odpowiedników, inspirując się osobistymi lub odniesieniami i uniwersalną ikonografią mającą swe korzenie w estetyce minionych dekad (lub stuleci). W odpowiedzi na zaproszenie do udziału w Biennale Zielona Góra Depas zaprojektowała mural na fasadzie bocznej zielonogórskiej galerii, widoczny od strony Muzeum Ziemi Lubuskiej. W nawiązaniu do działania Geysa artystka cytuje hasła z jego pracy i testuje ich sprawczość w świetle aktualnych w wielu krajach nacjonalistycznych tendencji, które nierzadko przeradzają się w eskalację przemocy. Dodaje też francuskie słowo terrestre [pol. ziemski, z ziemi] w nawiązaniu do tekstów Bruno Latoura i jego postulatu spojrzenia na najbliższe otoczenie człowieka w kontekście obszaru wspólnego.
— Emeline Depas, Wolność, Rivnist', Brüderlichkeit, 2020
BWA Zielona Góra, mural będzie prezentowany do kwietnia 2021 roku
Emeline Depas (ur. 1987) studiowała malarstwo w École nationale supérieure des arts visuels de la La Cambre w Brukseli i KASK School of Arts w Gandawie. Jej prace były prezentowane, m.in. na Biënnale van België, w Espace 0 oraz GNF Gallery, Island i Komplot w Brukseli, Sub Rosa Space w Atenach, a także Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie. W przyszłości będzie angażować się w interdyscyplinarne poszukiwania twórcze, łącząc różne media i podejmując kwestie przedstawieniowości, z wykorzystaniem wcześniej poruszanych wątków tematycznych, symboliki oraz lektur. Mieszka i pracuje w Brukseli.