Inside Job (Ula Lucińska & Michał Knychaus)

Too Dense to Sleep, 2020, środowisko wystawy, gruz, łańcuchy, słupy podporowe, piasek grafitowy, świetlówki LED, kraty ochronne, kable, wymiary zmienne

Środowisko wystawy głównej Too Dense to Sleep, stworzone przez duet Insie Job, to odrealniona i niepokojąca przestrzeń, która zdaje się być zawieszona poza czasem. W jej obszarze przeszłość przenika się z ruinami teraźniejszości, ale też z napięciem związanym zarówno z trwaniem w wielości porządków, jak i oczekiwaniem na wyjście z tego impasu. Lucińska i Knychaus wykorzystują gruz, słupy podporowe czy piasek, przywołując sytuację przebudowy, transformacji i nadając swojej pracy status przestrzeni granicznej, przejścia z jednego porządku do innego. To strategia zainspirowana słynną i owianą legendą ekspozycją Przestrzeń i wyraz (1967), której komisarzem był Marian Bogusz. Jednym z jej założeń było oddanie zaproszonym artystkom, artystom i grupom pomieszczeń w celu stworzenia autorskich aranżacji przestrzennych. Część z nich powstała z wykorzystaniem materiałów budowlanych i remontowych.

Prace prezentowane w tej atmosferze można interpretować w kontekście sennych wizji. Współistnieją tu ze sobą widma historii, modernistyczne utopie, symboliczne przedstawienia, animistyczne imaginacje i koszmarne kreatury. W tym sensie sen jawi się nie tylko jako projekcja nieświadomości, ale też młodsza siostra śmierci.

Inside Job (Ula Lucińska, Michał Knychaus) — duet artystyczny. Absolwenci Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu i Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Prezentowali swoje prace podczas rezydencji: A-I-R FUTURA, Praga (2020); Residency Gurzelen, Biel/Bienne, Szwajcaria (2018); TestDrive, Nikozja (2018); Kulturfabrik Burgdorf, Szwajcaria (2016), w trakcie wystaw indywidualnych (np. CAVE, Wrocław; Pawilon, Poznań; :SKALA, Poznań; 9/10, Poznań; Hot Wheels Projects, Ateny) oraz kolektywnych (np. Kunsthalle Baden-Baden, DE; TRAFO — Trafostacja Sztuki w Szczecinie; BWA Wrocław; Gdańska Galeria Miejska; Śmierć człowieka, Warszawa; WallRiss, Fryburg, Szwajcaria; Sattlekammer, Berno; Athens Digital Arts Festival 2018, Ateny; DuflonRacz, Berno; Ostrale Biennale of Contemporary Arts, Drezno; Musrara Mix Festival, Jerozolima). W swojej praktyce wykorzystują różnorodne media i materiały, a tworzone przez nich obiekty budują wielowarstwowe środowiska. Interesują ich procesy konstruowania tożsamości (w tym również tożsamości miejsc) w kontekście dynamicznych zmian, takich jak kryzys klimatyczny, technologiczne przyspieszenie, polityczna radykalizacja i rosnące poczucie niepokoju wobec nieznanej przyszłości. Wiele z ich dotychczasowych realizacji odnosi się do futurystycznych i postkatastroficznych scenariuszy. W przyszłości wyruszą ze swoimi obiektami na Syberię, aby zrobić fotodokumentację w jednym z tajemniczych kraterów powstałych na skutek procesów termokwasowych związanych z wytapianiem się wiecznej zmarzliny. Na kilka dni przed dotarciem do celu urwie się z nimi kontakt.