Piotr Łakomy

„Twórczość Piotra Łakomego daje się postrzegać jako skażony krajobraz naznaczony centralną pustką, wokół której grawitują przedmioty-rzeźby”, pisze Dorota Michalska_¹. Fizykalność rzeźb, asamblaży i interwencji artysty, ich szczególna fakturowość związane są z użytymi materiałami: fragmentami pozyskanych przedmiotów, półproduktów o masywnej formie z wydrążonymi otworami, a czasem kruchych, ledwie zastygłych surowców dających się łączyć z inną substancją, niedoskonale opatrujących krawędzie łączenia tak różnych elementów. Ich surowość wynika z monochromatycznej tonacji, raz chłodnej, innym razem cieplejszej palety, przez co nabierają specyficznego, „cielistego” kolorytu. Wydają się też być zawieszone między tym, co żywe i martwe, czasem przez fakt wykorzystania organicznych surowców, np. skorup strusich jaj; czasem zaś są wtapiającymi się w tło interwencjami, np. z użyciem stucco marmo (marmoryzacji). To zespolenie materii z tłem jest też ciekawe w kontekście metod prezentacji, np. umieszczania obiektów wysoko ponad głową widza lub bardzo nisko nad podłogą, gdy dolne krawędzie asamblaży niemal jej dotykają. Sam proces ich konstruowania często zakłada wykorzystanie ludzkiej skali — Łakomy odnosi się tu do Corbusierowskiego normatywnego wzrostu sylwetki człowieka przyszłości (183 cm). W przypadku dzieł na wystawie mamy do czynienia raczej z fragmentami ciała — fotograficznymi kadrami od pasa w dół.

Prace Łakomego zestawione zostały z obrazem Erny Rosenstein Pomnik kosmonautom (1973) eksponowanym na VIII Złotym Gronie, dziś w zbiorach Muzeum Ziemi Lubuskiej, i pracą Henryka Morela Kompozycja (1966) z Muzeum Narodowego w Poznaniu. Praca Rosenstein może być interpretowana w relacji do żywych w sztuce tamtego okresu zainteresowań kosmosem. Z kolei rzeźba Morela składa się z kilkunastu czarnych, połączonych ze sobą elementów z metalu i gumy i przypomina jego obiekt prezentowany na wystawie Przestrzeń i wyraz (III Złote Grono, 1967). 

— Piotr Łakomy, Mały ogród lub 4VVGMZRN10MG, 2020, ok. 54 × 43 cm
— Piotr Łakomy, Nieprzecięty przewód (pępowina), 2020, ok. 113 × 86 cm
— Henryk Morel, Kompozycja, 1966, Muzeum Narodowe w Poznaniu
— Erna Rosenstein, Pomnik kosmonautom, 1973, Muzeum Ziemi Lubuskiej
Muzeum Ziemi Lubuskiej, Galeria Nowy Wiek

1 Dorota Michalska, Skażony krajobraz: Post-obiekty Piotra Łakomego, Galeria Skala, 2020, http://galeriaskala.com/przez-zebra-through-the-ribs-piotr-lakomy-frederick-kiesler/, dostęp: 11.09.2020.