Tadeusz Brzozowski (ur. 1918 we Lwowie, zm. 1987 w Rzymie) W 1936 roku rozpoczął studia w krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych. Od 1940 do 1942 roku uczęszczał do okupacyjnej Staatliche Kunstgewerbeschule (Państwowej Szkoły Rzemiosła Artystycznego) w Krakowie, gdzie studiował pod kierunkiem Fryderyka Pautscha. W latach okupacji związany był z konspiracyjnym teatrem Tadeusza Kantora. W latach 1945-1946 kontynuował studia w Krakowie. Dyplom uzyskał w 1946 roku u Ignacego Pieńkowskiego i Pawła Dadleza. Pracował jako pedagog na Wydziale Architektury Politechniki w Krakowie (1945-1954), w Liceum Sztuk Plastycznych w Zakopanem (1956-1961), w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych w Poznaniu (1962-1979) oraz w ASP w Krakowie (1979-1981). Był członkiem Grupy Młodych Plastyków i Grupy Krakowskiej oraz międzynarodowego ugrupowania Phases. Uprawiał malarstwo, rysunek, scenografię. Jest także współautorem monumentalnych polichromii w kościołach w Mogilanach i Imielnie. Brał udział w I, II, IV, VIII i IX edycji Wystaw i Sympozjów Złotego Grona w 1963, 1965, 1969, 1977 i 1979 roku, zdobywając: wyróżnienie w dziedzinie malarstwa (1963), Medal Złotego Grona II stopnia w dziedzinie malarstwa (1969), Medal Złotego Grona i Grand Prix (1977), I nagrodę na IX Złotym Gronie (1979).