Liliana Piskorska

Łagodny bieg w dół #3, spotkanie | performance | rozmowa
7.11.2020 godz.19:00

Łagodny bieg w dół to trzecie z cyklu spotkań realizowanych przez Lilianę Piskorską, skupiających się na budowaniu przestrzeni emocjonalnego przetwarzania zwrotu prawicowego w Polsce, wzmagających się i ciągle rosnących w siłę prawicowych narracji i opowieści. Spotkanie ma charakter otwartego na próby i błędy eksperymentu. W ramach tej formuły, która łączy w sobie elementy rozmowy, performansu, seansu filmowego oraz storytellingu, osoby z publiczności stają się aktywnymi uczestnikami, biorą udział we wspólnych dyskusjach oraz wpływają na finalny kształt wydarzenia. Wychodząc od pojęcia „głębokiej opowieści”, zaproponowanego przez amerykańską socjolożkę Arlie R. Hochschild, Piskorska poszukuje metafor i języka do opowiadania o trudnych emocjach i reakcjach z perspektywy mniejszości. Emocje te są wynikiem przeżywania długotrwałego stresu mniejszościowego, na który narażone są osoby należące do grup stygmatyzowanych i dyskryminowanych.

Seria spotkań jest częścią większego artystyczno-badawczego projektu artystki, zapoczątkowanego latem 2020 w ramach rezydencji w Centrum Kultury Zamek w Poznaniu. Jedną z części Łagodnego biegu w dół jest aktualizowana na bieżąco baza danych dotycząca języka, przekazów medialnych, w celu analizy prawicowego dyskursu. Ta część jest istotnym kontekstem dla spotkań performatywnych, dyskusji i przestrzeni odbioru. Kolejne edycje odbywają się w Poznaniu, Wrocławiu, Zielonej Górze oraz Bielsko-Białej.

Łagodny bieg w dół powstaje we współpracy ze stale poszerzającą się listą osób: Jagną Domżalską, Karoliną Pawełską, Aleksym Wójtowiczem, Agnieszką Różyńską, ekipą Why Quit (Karolina Balcer, Iwona Ogrodzka), Leną Bielską, Tomkiem Pawłowskim Jarmołajewem, a także dzięki rozmowom z Karoliną Sikorską, Magdą Szewciów, Eweliną Jarosz i wszystkimi uczestnikami i uczestniczkami wydarzeń. 


Liliana Piskorska — artystka wizualna, doktora sztuk pięknych. Absolwentka Wydziału Sztuk Pięknych Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu oraz studiów doktoranckich z zakresu sztuk pięknych Wydziału Sztuk Pieknych UMK w Toruniu, studentka Uniwersytetu Warszawskiego. Finalistka Forecast Forum w Haus der Kulturen der Welt w Berlinie (2017). Laureatka nagrody publiczności Spojrzenia — Nagroda Deutsche Bank (2019). Prezentowała swoje prace na wielu wystawach indywidualnych, m.in.: Radownice, Op Enheim, Wrocław; Siedzą panny kołem, jastrzębia powieszono, Nośna, Kraków (2020), Płonie gwiazda nad Betlejem, Pracownia Portretu, Łódź; Skutki uboczne, Miejska Galeria Arsenał, Poznań; Długi marsz przez instytucje, Centrum Sztuki Współczesnej Kronika, Bytom (2019); SCUM, Galeria Miłość, Toruń (2016) oraz podczas festiwali: Warszawa w budowie 11. Pomnikomania, Warszawa; Festiwal Czterech Kultur, Łódź; Biennale WRO, 2019; Czynnik ludzki / Human Aspect, Wrocław; November Film Festival, Londyn; Ostrale Biennale for Contemporary Art 2017: re_form, Drezno; Malta Festival, Poznań; Transmission Arts Festival, Ateny–Karlsruhe; Survival Art Review, Wrocław oraz na wystawach zbiorowych, np. w: Skuc Gallery, Słowenia; Zachęta — Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa; Muzeum Współczesne Wrocław; Fondation Hippocrène, Paryż; Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku; CSW Znaki Czasu, Toruń. W swojej działalności analizuje problematykę społeczną z perspektywy radykalnej wrażliwości, zakorzenionej w praktyce i teorii feministyczno-queerowej. Skupia się na zależnościach pomiędzy państwem, narodem, tożsamością środkowo-europejską a pozycją peryferyjnych tożsamości. Podejmuje temat queerowej lesbijskości i nieheteronormatywności, zastanawiając się nad jej konstrukcją i potencjalnością, oraz bada miejsce Innego w budowaniu projektów państwowych.
W najbliższym czasie będzie zajmować się budowaniem przestrzeni emocjonalnego przetwarzania zwrotu prawicowego w Polsce w ramach cyklu performatywnych spotkań Łagodny bieg w dół.