Karolina Spiak
Z panią to strach rozmawiać,
olej, płyta pilśniowa, 2007
Do pracowni Zenka Polusa uczęszczałam w latach 2004-2006. Na IV roku korzystałam z możliwości wymiany studenckiej w ASP we Wrocławiu, realizując jednocześnie program studiów na UZ, w związku z czym dużo czasu spędzałam w pociągach. Robiłam wtedy szkice, notując zasłyszane fragmenty rozmów. Podczas zaliczenia, po przejrzeniu moich rysunków i szkiców, Polus powiedział tylko Z panią to strach rozmawiać, pani to wszystko namaluje. Tak też się stało.